Od Damona

Jestem dziś w złym humorze. Dlaczego? Och może dlatego że jakaś kobieta mi się opiera?! Nienawidzę tego. Teraz wchodzi w życie plan B czyli zgrywaj niedostępnego. Oczywiście chodzi o tą wilkołaczyce Belle. Nie wiem dlaczego tak się ''staram''. Jest troszeczkę podobna do mnie, czyli nie poddaje się bez walki. Tak sobie rozmyślając, siedziałem na kanapie i piłem whisky. Weszła Katherine

-Co robisz? - Zapytała

-Piję. Nie widać?

-Jesteś w złym humorze? - Przyjrzała mi się i uśmiechnęła - Może dać ci śliniaczek?

-Przepraszam, ale nie umiem wyciągnąć szczęki jak wąż, by spożyć alkohol - Spojrzałem na nią. Przyznam szczerze, jest niezła. Miała na sobie ciuchy ''grzecznej dziewczynki''. Wyglądała uroczo - Przestań być taką słodką!

-To niemożliwe - Posłała mi uwodzicielski uśmiech a ja wyszedłem z domu. Szedłem do wspólnego. Po drodze spotkałem Belle

-Gdzie jest Tyler?

-Też miło mi cię widzieć

-Jak możesz być taki arogancki?

-Jak możesz być taka głupia by nazywać wampira arogantem? - Spytałem sztucznie zły. Przybliżyłem się do niej aż dzieliło nas kilka centymetrów - Radzę ci dziś mnie nie denerwować - Warkłem. Poszedłem trącając ją ramieniem

-Damon! - Zawołała

-Słucham? - Spytałem ją, odwracając się. To co powiedziała potem zdziwiło mnie.

(Bella?)