Odwróciłam głowę żeby Damon nie widział, że jestem blada. Odetchnęłam głęboko i popatrzyłam na mężczyznę.
- No dobra. Mogę spróbować - powiedziałam starannie ukrywając strach. Ruszyliśmy dalej i nie minęła chwila jak znaleźliśmy jakąś staruszkę. Podeszłam do niej, zmieniłam się w wilka i skoczyłam do gardła. Poczekałam, aż jej ciało przestanie się ruszać po czym rozluźniłam szczęki.
- Ładnie - uśmiechną się Damon. Ładnie ?! To jest okropne !, chciałam krzyczeć ale tego nie zrobiłam. Po jakimś czasie gdy pozabijałam już ze 10. ludzi powoli zaczęłam się przyzwyczajać.
( Damon ? )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz