-Uroczo - Mruknąłem, a Maggie spiorunowała mnie wzrokiem - Kiedy miałem piętnaście lat, bardzo brutalnie pobiłem jednego chłopaka. Na drugi dzień okazało się że facet nie przeżył.
-A jakieś szczegóły? Opowiadasz to tak.... bez uczuciowo
-Bo tego nie żałuję - Spojrzałem na nią - Ty to rozdrapujesz. Życie ludzkie jest takie... kruche. Trucizny. Uduszenie. Potrącenie. Zadźganie. Skręcenie karku. Wymieniać mogę w nieskończoność. Nie wiem dlaczego nie umiesz zabijać. I tak umrze, ty tylko trochę skracasz ten czas
-Ale...
-Oh, Maggie - Westchnąłem. Szybko znalazłem jakiegoś człowieka - Zabij
-Tak po prostu?
-Tak
-Nie mogę - Zaczęła się bronić.
-To łatwe! - Zirytowałem się i podszedłem do faceta. Skręciłem mu kark, jednym ruchem, zanim zdążył zareagować - Widzisz? Facet już martwy
< Maggie? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz